Ik stap een mooi kantoorgebouw binnen voor mijn afspraak en ga opzoek naar de receptie. Twee twinkelende ogen kijken me aan vanachter een koffiecorner. De man staat een broodje te smeren. Raar denk ik. Waar moet ik mij eigenlijk melden? De sfeer is warm en gemoedelijk. Er is geen nee te koop en de koffie ruikt heerlijk.
Mijn naam is Philip, kan ik u ergens mee helpen vraagt de man? Uh ja, ik heb een afspraak met Bas. Waar kan ik mij melden? Oh dat hoeft niet dat regel ik hoor. Hij pakt de telefoon en belt de secretaresse van mijn afspraak. Bas komt zo bij u. Wilt u alvast wat drinken?
Zo’n bijzondere ontvangst heb ik nog nooit meegemaakt. Een ontvangstbalie die op La Place lijkt. Fruit, broodjes, thee, frisdrank een koffiecorner, er is bijna geen nee te koop. Wat verder opvalt is de energie van Philip. Zijn ogen twinkelen continu, hij heeft duidelijk plezier in wat hij doet.
Philip doet mij direct denken aan het boek de Big Five for Life. Het verhaal over het ” Hoofd eerste indrukken”. Een potentiële klant komt via het ” Hoofd eerste indrukken” voor de eerste keer in aanraking met het bedrijf of dat nu telefonisch is of bij de ontvangst. Een bedrijf verliest daar, of verdiend daar echt zijn eerste geld. Dit bedrijf is zich daar bewust van, Philip ” Hoofd eerste indrukken”.
Even later komt Bas naar mij toe. We gaan even verderop in een mooie kleurige ruimte zitten. Philip komt langs om Bas zijn koffie te brengen. Blijkbaar weet hij precies wat het juiste recept is.
Al snel hebben we een geanimeerd gesprek. Over wie we zijn en waar we voor staan. Er is een duidelijke klik. Bas vertelt mij een verhaal over een dirigent, Benjamin Zander. Een bijzondere man die het beste uit zijn Philharmonisch orkest haalt en een grote inspiratiebron voor Bas is, zo vertelt hij mij.
Waarom? Omdat hij de ogen van de muzikanten van zijn orkest laat twinkelen. En dat niet alleen, ook die van zijn publiek en anderen waar hij mee in contact komt. En dat is bijzonder want alhoewel een dirigent zelf geen geluid maakt hangt zijn functioneren af van zijn vermogen om anderen te laten excelleren. Zo ontstaat de mooiste muziek. Hij zorgt ervoor dat iedereen op elkaar is ingespeeld, talenten maximaal worden benut en het beste geeft. Dat is een gave.
Wat Bas en ik gemeen hebben is dat wij het werkgeluk van onze mensen centraal stellen. Hij heeft een mooi bedrijf opgebouwd waar mensen kansen krijgen, worden uitgedaagd en waar fouten gemaakt mogen worden. Je kunt tenslotte alleen maar groeien als fouten maken mag. De vrijheid hebben om zelf invulling te geven aan je werk. De ontvangstbalie en mijn kennismaking met Philip is hiervan maar een van de vele voorbeelden die Bas mij die ochtend vertelde.
Ik ben van mening dat iedere leider binnen een organisatie zich regelmatig zou moeten afvragen, twinkelen de ogen van mijn mensen in mijn organisatie nog? Zo niet, wat kan ik doen om ze weer te laten twinkelen.
Want alles draait om het werkgeluk van je medewerkers. Ze in hun kracht zetten, in hun geloven. Hun dromen kennen en helpen die te verwezenlijken. Dat zorgt voor meer creativiteit, enthousiasme, voldoening, beweging en meer efficiency, productiviteit en dus winst.
Zelf ben ik daar elke dag mee bezig. Mijn Big Five for Life, de vijf dingen die ik het liefst wil doen, zien en beleven in mijn leven staan hierin centraal. Zowel zakelijk als privé. Wat mij drijft is anderen begeleiden hetzelfde te doen. Met hun eigen leven, hun team of de hele organisatie. Boeiend en inspirerend tegelijk. Dat gun ik iedereen.
Daarom tot slot de vraag: hoeveel twinkelende ogen heb jij om je heen? En twinkelen jouw ogen nog elke dag?
Sijbe Bonsma – eigenaar Big Five for Life International en oprichter van Moodindicator.
Download ook het GRATIS e-book over werkgeluk
