Soms moet je even stilstaan bij wat je beweegt.
Ik ben nu meer dan 10 jaar als eigenaar van Big Five for Life vanuit mijn hart en met veel liefde aan de slag geweest om mensen en organisaties te helpen weer focus te krijgen in het leven. Na honderden workshops te hebben gegeven en misschien wel meer dan duizenden mensen te hebben geholpen is het nu tijd om zelf stil te staan bij wat mij beweegt.
In juni ben ik 60 jaar geworden en dat was wel even een dingetje. Ik stond in een keer met 2 velletjes toiletpapier in mijn handen. Voor iedereen die workshop bij Big Five for Life heeft gevolgd, je kent ons toiletpapier.
Voor hen die het niet weten: je mag 8 velletjes aan een stuk afscheuren van een toiletrol. Elk velletje staat voor 10 jaar van je leven. Als je dan je huidige leeftijd er afscheurt, dan kun je haarfijn zien hoeveel (gemiddeld) leven je nog aan tijd over hebt. Ik kan je zeggen dat het voor veel mensen een eyeopener is. We leven hier geen generale repetitie, elke dag die voorbijgaat komt niet meer terug. Vraag is dan: besteed jij je dagen zinvol? En doe jij de dingen die je levensmuseum fantastisch maken?
Terug naar mijn 2 velletjes toiletpapier. Ik voelde dat het nu tijd was om zelf stil te staan bij wat mij beweegt. Als je jaren uit je eigen bron aan het putten bent, kun je niet meer de stilte van het water zien. Daarvoor moet je stoppen met water uit je bron te halen. Door daar de tijd, rust en ruimte voor te nemen, kun je je eigen spiegelbeeld weer zien. Ik heb ervoor gekozen 40 dagen alleen te zijn, en even niet uit mijn bron te putten zodat ik tenslotte ook de bodem van mijn bron kan zien en alles kan doorgronden. Opnieuw kijken en volledige accepteren wat zich op dit moment aandient, te herijken en te voelen wat mij beweegt. Ik ben hier om het leven te ervaren en om lessen te leren. Precies dat te ervaren, wat je op het juiste moment nodig hebt om te groeien. Ook als dat betekent dat je even alleen moet zijn.
Ik breng deze 40 dagen alleen door in mijn geliefde Andalusië. En ‘alleen zijn’ is voor mij al een uitdaging met een hoofdletter. Ik ben van mijn leven nog nooit alleen geweest. Vanaf mijn 18e met mijn liefste, inmiddels alweer dik 41 jaar, samen. En daarnaast ondernemen we ook al meer dan 30 jaar samen. We zijn een eenheid die alles in dit leven samen doet. En nu heb ik ervoor gekozen om totaal uit mijn comfortzone te gaan. Helemaal alleen.
Mijn appartement staat slechts 40 meter van de zee met uitzicht op de Straat van Gibraltar. En met helder weer is ook het Atlasgebergte van Marokko goed te zien. Ik kan uren naar de golven in de zee kijken. Geen golf weet vooraf hoe die komt aanrollen op het strand, ze stromen vol overgave en gaan dan weer op in de zee. Golf, na golf, na golf…
Deze dagen geef ik mij over aan de golven van het leven en de prachtige zonsondergangen. Helmaal alleen…
Wordt vervolgd.
